مدل سازی مکانی - زمانی خصوصیات کیفی و وضعیت تغذیه گرایی تالاب چغاخور با استفاده از شاخص های آلودگی و تکنیک های قطعی و زمین آماری gis

مدل سازی آلودگی تالاب ها و دریاچه ها برای توسعه و تخصیص کاربری اراضی، مدیریت، پایش کیفیت، پیشگیری از آلودگی و حفاظت از تنوع زیستی آنها ضروری است. در این تحقیق از پارامترهای فیزیکی و شیمیایی (ec, tds, do, ph, no3-, po43-, sd, tp, tn, chl.a)، شاخص های آلودگی و زیستی bmwp & tsi و مواد آلی خاک (om)، جهت ارزیابی آلودگی و تأثیر فعالیت های انسانی بر کیفیت تالاب چغاخور استفاده گردید. جهت نمونه برداری و سنجش این پارامترها ابتدا ایستگاه های نمونه برداری به صورت غیرتصادفی و سیستماتیک انتخاب شدند. نمونه برداری در 12 ایستگاه از عمق 50 سانتی متری سطح و نزدیک بستر در 6 مرحله به فواصل زمانی 45 روزه و مکانی یک کیلومتری انجام شد. سپس مدل مکانی میانگین سطح و عمق پارامترهای کیفی، مواد آلی خاک، شاخص های tsi و bmwp، با استفاده از توابع درون یابی بر اساس تکنیک اعتبار سنجی متقابل (کمترین مقدار rmse، بیشترین مقدار r2 و کمترین مقادیر mae و mbe نزدیک به صفر داده های مکانی) روش های قطعی و زمین آماری در محیط gis تهیه گردید. نتایج مدل سازی مکانی - زمانی سالهای (1383-1385) مشخص کرد که میزان شاخص های tsi، bmwp و om به طور متوسط با مقادیر 61، 31 و 40% در وضعیت کیفی مغذی و بد می باشد که این میزان در نیمه جنوبی به دلیل فعالیت های کاربری اراضی بیشتر است. همچنین پارامترهای tsi، po43- و dosat از همبستگی زمانی و نیز پارامترهای bmwp، om، tds و عمق تالاب از همبستگی مکانی بالا و معنی داری برخوردار هستند. همچنین نتایج مدل سازی مکانی - زمانی tsi سالهای (1385-1386) مشخص کرد که تالاب در فصل بهار و پاییز دارای بیشترین میزان آلودگی (متوسط مغذی 67-70) که در نیمه جنوبی به دلیل تأثیر فعالیت های انسانی و کاربری اراضی در وضعیت فوق مغذی 70-74 و در فصل تابستان با متوسط مغذی 59 دارای کمترین میزان آلودگی است.